Noah Janssen over maken, Oproer en berggeiten

In 2022 ben ik afgestudeerd aan de Toneelacademie Maastricht. Sindsdien maak ik beeldend theater op festivals of op bijzondere locaties. Niet alleen omdat ik dat zelf graag wil, maar ook omdat de stap naar de theaterzaal als jonge maker groot is. Oproer biedt ruimte voor die stap. Voor mij betekent dat een stevige professionalisering van mijn praktijk.

Ik werk nu voor het eerst met een groter team dan alleen ikzelf en een performer. Voor mijn nieuwe voorstelling Het huis werk ik samen met een vormgever, dramaturg, licht- en geluidsontwerpers en twee performers. Dat is een enorme rijkdom. Ik hoop via Oproer duurzame samenwerkingen op te bouwen en een nieuw publiek te bereiken. Want hoewel mijn werk eerder nog niet in de theaters speelde, gaan we daar nu voor het eerst naartoe. Een spannend moment in mijn ontwikkeling én een kans.

Wat ik hoop te onderzoeken via Oproer? Uiteindelijk altijd dezelfde kernvraag:

‘Hoe geef ik mijn binnenwereld het beste vorm?’

Mijn werkwijze ziet er ongeveer zo uit: ik bijt me minstens een jaar vast in een thema, krijg daar beelden bij en maak op basis daarvan een soort storyboard. Dat is mijn vertrekpunt. Maar op de vloer veranderen die beelden altijd. Ze worden anders dan ik me vooraf had voorgesteld,maar de kern blijft.

Ik wil dat mensen mijn werk verlaten met een combinatie van verontrustende én vrolijke verwarring. En daarna: troost.

Een typische werkdag?
Ik sta op, fiets met de muziek uit de voorstelling naar de repetitielocatie, ben een paar minuutjes te laat, zet koffie, drink koffie met het team, deel het plan van de dag, rook sigaretjes, we doen een doorloop van het materiaal, bespreken die, zoeken verder met de spelers en Jonathan (geluidsontwerper) naar hoe we het geluid willen vormgeven rondom de beelden met de berggeit en de tussenruimte. Ik vraag Bogi (de trucenspecialist) om te kijken hoe iemand veilig door een bank kan zakken. Ik denk na over nieuw materiaal voor de tussenruimte, want het huidige vangt nog niet helemaal de juiste sfeer. Het team gaat naar huis rond 17.00 uur, ik denk nog wat verder, eet frietjes met Bogi om 19.00 uur en kijk daarna Monsters Inc. in mijn Airbnb.

Mijn inspiratiebronnen van het moment?
Berggeiten. Artsen. En Mimi, de gastvrouw van de repetitielocatie, met wie je heerlijk oppervlakkig kunt converseren.